Dziękuję i przepraszam

 Dzień sto dziewięćdziesiąty trzeci

Piątek 

dziękuje i przepraszam

dwa słowa

takie zwykłe zwyczajne codzienne 

a jednak to one właśnie kryją w sobie wielką moc

to dzięki nim możemy wyrazić tak wiele

emocje

jakie potrafią skrywać w swoim wnętrzu

to dzięki nim Panie

 dajesz nam wskazówkiw którą stronę powinniśmy pójść

to one właśnie sa naszym drogowskazem

to tylko dzięki nim 

możemy schować swoją dumę głęboko

 do kieszeni

uklęknąć 

uznać swoją małość

swoją słabość

to dzięki nim właśnie Panie uczysz nas pokory

i wdzięczności

za wszystko czym obdarzasz nas każdego dnia

choć nie raz próbujemy  uniknąć 

tego co Ty dla nas przygotowałeś

choć może nawet przez małą

maleńką chwilkę

 coś wydaje się nam realne

to jednak w naszym wnętrzu 

nigdy nie gaśnie płomień Twojej miłości

która niczym strażnik rozgrzewa nam duszę

żarem tej ogromnej wszechogarniającej boskiej harmoni

a ta rozlewa się na całe nasze istnienie

i przywraca naszemu życiu ład

i choć próbujemy się jeszcze bronić 

przed tą prawdą oczywistą

to pomału dociera do nas  

że to nie nasza

lecz Twoja wola 

spełnia się w nas

to nie nasze ludzkie tęsknoty i pragnienia 

są najważniejsze

lecz Twoje Panie

dlatego  

chciałabym powiedzieć Ci

dziękuję

za zaufanie

za nadzieje jakie  we mnie pokładasz

za miłość 

jaką otaczasz mnie każdego dnia

za to,że jesteś ze mną

w każdej chwili mojego istnienia

za lekcje jakich  mi 

udzielasz

za ludzi  którymi mnie otaczasz

za wszystko

Panie

 przepraszam

za moje słabości

za chwile zapomnienia

za myśli

i pragnienia

za to ,że tak mało kocham

za to .że tak mało sluże

za chwile

 kiedy moje  oczy

 przysłaniają zmysły

i że mimo wielu prób moj umysł wciąż jest zbuntowany...

przepraszam Panie...wiem,że ze mną jesteś

wspieraj mnie

proszę

bądź ze mną

mimo moich ułomności

nie opuszczej mnie nigdy..

szczególnie w chwilach słabości

Ty wiesz

że jestem Twoja

już na zawsze 

na wieki..