czasami znikam...

czasami znikam

odchodze po cichutku

niczym myszka 

zakradam sie 

za kurtynę

kontempluję raz jeszcze 

swoje zacne i niezacne
przyszłe i  przeszłe czyny

rozmyślam 

nad słusznością 

swoich  dobrych i złych 

decyzji

które przecież 

czynią mnie tym 

kim jestem 

dzisiaj

trwam
w byciu
i 

w nie byciu

niczym kwiat
co na wiosnę

pojawia się

otoczony aurą piękna

przytłacza nas swoim zapachem

trwa

przez maleńką chwilkę

aby zaraz potem

odejść
 niezauważalnie

przeminąć

naturalnie
bez żalu

i tyko
maleńka
przelotna
myśl
zakradła się do mojego  umysłu

maleńka  tęsknota
przemknęła
w pośpiechu
pobudziła delikatne struny

 emocji

aby po chwili

 odejść

dojrzeć nowy kwiat

wspaniały
dostojny
doskonały 

nastała cisza.....

znikam

w Tobie 

Panie