Mgła

       Dzień sto dziewiędziesiąty                                                                     

                                                      

        Pod oslona mgły 

        szli

        on i ona

        szli przed siebie

         spokojnie 

        miękko stawiając  krok za krokiem

         jak gdyby dokładnie wiedzieli dokąd idą ..

        szli 

        w rytmie

        jaki zdawałoby się był nadzwyczaj naturalny

         czasem spoglądali na siebie z uśmiechem

          i ufnością w oczach

        w których skrywały sie ich ukryte tęsknoty 

       do  tej zwykłej

       ziemskiej

        grzesznej

        miłości

        oboje jeszcze niepewni

        trzymali się mocno za ręce

       i szli..

      powolutku

      przed siebie