Postanowilam podzielisc sie z Toba madroscia z lekcji jaka jest uwazne przezywanie kazdego dnia.
Pisanie zawsze stanowilo wazna czesc mojego zycia od momentu kiedy tylko opanowalam sztuke pisania
Pisalam w szkole,pod poduszka i w autobusie -wszedzie. Pamietnik stal sie powiernikiem moich sekretow i najlepszym przyjacielem.
Czas uplywal a ja wciaz pisalam.
Ktoregos dnia,dokladnie 10 lat temu,poczulam nagle ze zycie utkwilo w jednycm miejscu ktorego nie potrafilam sie wydostac i mimo checi nie potrafilam juz pisac..Od tamtej pory nie zapisalam nawet jednego zeszytu,tylko pojedyncze strony w notatnikach ktore pozniej w wiekszosci zostaly zagubione.
Pragnienie pisania jest we mnie bardzo silne i zakorzenione bardzo gleboko,Nie potrafie i nie chce tego dluzej tlumic.Czuje sie gotowa aby podzielic sie wnioskami z moich doswiadczen .
Chcialabym zapewnic Cie ze beda to doswiadczenia pelne wznioslych,gornolotnych mysli,przepelnione prawda i pieknem ale ,jak to w zyciu nastroje i mysli zmieniaja sie bezustannie i nierzadko przepelnione sa po prostu smutkiem.
Kazdego dnia,na zakonczenie,poswiece 5 minut przed zasnieciem na przemyslenie zdarzen minionego dnia,po czym w 10 zdaniach przekaze Ci to co w danym dniu bylo dla mnie najwazniejsze,
NA KONIEC,W JEDNYM ZDANIU PODSUMUJE DZIEN MADROSCIA
Ale to nie wszystko,czasem ,kiedy czas mi na to pozwoli mozliwe ze zaglebie sie bardziej w rozwazania lub zaprezentuje artystyczna strone swojej osobowosci,czyli umieszcze zdiecia,rysunki,poezje badz tez piosenki,
No comments:
Post a Comment